अन्यौल

साथी,
म अज्ञात पथको एक पथिक,
मेरा बाटाहरु नै अघी सर्छन मेरो बाटो छेक्न ।
जती जती म गन्तब्यको नजिक हुन्छु,
मेरा पाईलाहरु समातिन्छन,तानिन्छन
अनी,
म फेरी त्यहीँ आईपुग्छु
जहाँ देखी मैले यात्रा थालेँ ।।

गन्तब्य पुर्‍याउन सहयोग गर्नु साटो
पछाडि बाट खुट्टा तान्छन,
अगाडि बाट तगारो हाल्छन,
मेरो प्रगती नचाहनेहरु ।
मेरो यात्रा बिथोल्नेहरु ।।

त्यसैले,
म बेहाल छु।
म निरिह छु,
विवश र एक्लो छु,
किनकी,
मैले कसैको खुट्टा तानित,
कसैको बाटोमा तगारो हालिन।।

त्यसैले त म भन्छु नि,
यो स्वार्थीहरुको संसार हो,
यहाँ बाटाहरु नै अघी सरेर बाटो छेक्छन,
छेकारो काट्छन,
घेरामा पार्छन,
लछार्छन् पछार्छन्
र अन्तत:
एक दिन मार्दछन पनि ।।