धेरै अघी
समयको पञ्जामा परेर
अनवरत खाएका झाप्पड
सँगै
शिथिल भएको
म अनी मेरो हाँसो
अब फेरी
कहिले फर्कने हो
कुनै ठेगान छैन.
तिम्रो हाँसो
तिम्रो खुशी
अनी तिम्रै ईच्छा अनुरुप
त्यो बेला
जनाजानी
समयलाई आफु
अनी,
आफ्ना खुशीहरु
बली दिए
अफशोच
आज फेरी खोज्यौ
तर
अब कहाँ पाउँनु
ति त निक्कै
टाढा भईसके
जब,
तिमीले महशुस गर्यौ
त्यो भन्दा पहिले नै
अब फेरी नफर्कने गरी...
No comments:
Post a Comment