तीर हुन कि आँखा सानु मुटु माझै,प्रहार भयो ।।
यो मनमा चैत लाग्दा त्यता बसन्त,बहार भयो ।।
फर्की फर्की हेर्दा हेर्दै यो मन त्यतै सार्यौ कहिले ?
आफ्नै मन आफ्नो भन्ने आधार् नै निराधार भयो ।।
जे जे भनुन् दुनियाँले,जती काट्छन काटुन कुरा,
सत्य मलाई तिम्रो माया हिउँदको पाहार भयो ।।
नफर्किने गरी आउ है,बस्दिन म अब एक्लै,
भेटेँ जब तिमी डुलन्ते मनको संहार भयो ।।
तीर हुन कि आँखा सानु मुटु माझै,प्रहार भयो ।।
यो मनमा चैत लाग्दा त्यता बसन्त,बहार भयो ।।
No comments:
Post a Comment